همیشه همین جوری است

 روبرویت می نشیند

 با کافه ای گرم  صدایت را می دزدد

توی نور قشنگ کافه

صاحب کافه می خندد

 باز آغازی دیگر

***

صورت حساب دلت   در مشت هایت جا مانده

یر می گردی مسیر را می پیمایی  

 نمی دانی شاید زودتر از تو

با دلش  تسویه حساب کرده و رفته

جایی همین نزدیکی بود

 به دنبال رد چشمانت می گردی

باران حسرت می بارد

و باز تو می مانی

 و صورت حسابی پرداخت نشده

و گاهی گرمایی قهوه ای تلخ که چشمایت را ربود....

 باران می بارد  و تو...